ผู้ชนะสิบทิศตอนที่ 3 เมื่อนันทวดีรู้เรื่องจึงไปเข้าเฝ้ามังตราเล่าความให้มังตราฟัง“ข้าพเจ้าอยากรู้ว่าเวลานี้จะเด็ดอยู่ที่ไหนพระราชบุตร ถ้าได้รู้ข้าพเจ้านี่ล่ะจะทำให้จะเด็ดพ้นมลทิน”มังตราถามว่าจะทำอย่างไร นันทวดีบอกว่า “จะเป็นพยานปากเอกยืนยันว่าจะเด็ดไม่ได้ไปที่เรือนสอพินยา ในค่ำคืนวันนั้นจะเด็ดอยู่กับข้าพเจ้าในสวน”มังตราตะกุกตะกัก เริ่มวุ่นวาย “ดึก แล้วนะ แม่นางกับจะเด็ด รักกันรึ จะเด็ดเคยบอกแม่นางแล้วใช่ไม๊ว่าเรารักแม่นาง”นันทวดีตัดสินใจ “บอกแล้ว แต่ข้าพเจ้ามีแต่ความเคารพพระราชบุตรประการเดียว ไม่มีสิ่งอื่นใด ข้าพเจ้ามีใจสวามิภักดิ์ต่อจะเด็ด แต่จะเด็ดไม่เห็นความภักดีของข้าพเจ้า”
“ดีจริง งั้นข้าจะไปตามหาจะเด็ด” มังตราดีใจรีบลุกขึ้นม้าควบไป นันทวดีเหวอไปจะเด็ดไปพึ่งใบบุญมังสินธูที่วัดกุโสดอ มังสินธูให้จะเด็ดปลอมตัวเป็นมังฉงาย“ต่อไปนี้เจ้าจงใช้ชื่อว่ามังฉงาย เพื่อหาทางเร้นตัว ไม่ให้ผู้ใดได้ตามแกะรอยได้ง่าย เมื่อพระอนุชาสอพินยาและองครักษ์ได้เสด็จกลับกรุงหงสาวดีไปเสียก่อน เจ้าค่อยกลับมาใช้ชื่อจะเด็จตามเดิม”มังฉงายว่า “ข้าพเจ้ามีแต่เรื่องทุกข์ใจมาสู่พระอาจารย์เสมอ และพระอาจารย์ก็เมตตาอภัยแก่ข้าพเจ้าเสมอมา พระอาจารย์เปรียบเสมือนพ่อข้าพเจ้าทีเดียว”“เป็นเพราะชะตาของเจ้าแรงนักต่างหาก เจ้าต้องฝ่าอุปสรรคดวงชะตาของเจ้าไปให้ได้ จงใช้ความดีและกตัญญูนำชีวิต จำไว้นะมังฉงาย ความดีมีกตัญญูรู้คุณต่อแผ่นดินเท่านั้น จะแก้ดวงชะตาเจ้าได้”มังฉงายก้มลงกราบเท้าพระมหาเถรด้วยสำนึกในพระคุณ มังสินธูลูบหัวด้วยความเอ็นดู แล้วบอกว่าจะส่งมังฉงานไปฝึกวิชาดาบกับตะคะญี ซึ่งเป็นเพื่อนของมังสิธูไม่นานนักมังตราก็ตามมาหาจะเด็ดที่วัด ทั้งสองกอดกันดีใจแบบเด็กๆ เหวี่ยงไปมา หัวเราะชอบใจ มังตราว่า“จะเด็ดเราสองคนมีแม่เดียวกันนะ จะเด็ดดูดนมข้างขวาเราดูดนมข้างซ้าย แม่นางนันทวดีบอกว่าท่านไม่รับไมตรีนาง ถ้าอย่างนั้นท่านต้องไปพูดให้นางรับรักข้าให้ได้นะ นะจะเด็ดพี่เรา”“โธ่ พระราชบุตร ตอนนี้ข้ามีเรื่องร้อนใจอันใด ท่านก็รู้”“เรื่องนั้นท่านอย่ากังวล แม่นางนันทวดียินดีจะเป็นพยานยืนคำให้”“นางบอกท่านหรือ”“แจ้งหมดแล้ว ไม่งั้นจะรู้ได้ยังไงล่ะ นะ ช่วยข้าหน่อย ถ้าพี่ท่านไม่ช่วยข้า เรื่องที่ท่านอยู่กับแม่นางนันทะวดีในสวนเวลาดึกๆ สองคนนั้นรู้ถึงพระพี่นางแล้วละก้อ ข้าพเจ้าไม่แน่ใจว่าพระพี่นางจะรู้สึกอย่างไร”จะเด็ดตกใจ “อย่านะพระราชบุตร ข้าพเจ้าไม่มีเจตนา”“อ้าว ถ้าอย่างนั้นพี่ท่านก็ควรไปยับยั้งนางไม่ให้แจ้งเรื่องนี้แก่ผู้ใดซิ”จะเด็ดรู้สึกหนักใจ ไม่มีทางเลี่ยง ตัดสินใจไปบอกนันทวดี นันทวดีเสียใจและน้อยใจมากที่จะเด็ดไม่รักเธอ จะเด็ดรวบรวมกำลังใจ“ข้าพเจ้ารับไมตรีจากแม่นางไม่ได้ด้วยเหตุสองประการ หนึ่งเพราะมังตราเป็นเจ้าชีวิตเหนือหัวข้าพเจ้าและเป็นน้องร่วมนม ข้อสองข้าพเจ้าห่วงน้องท่านไม่อยากให้ตกไปช้ำโดยน้ำมือชายอื่น และข้านี้จะขอถวายชีวิตปกป้องท่านทั้งสองไปกว่าจะตาย”
ความคิดเห็น
เพื่อนๆที่ดูไม่ได้แนะนำให้ลองใช้โปรแกรม Chrome ในการดูนะครับ