ดูสื่อรักสัมผัสหัวใจย้อนหลัง 16 กันยายน 2555

สื่อรักสัมผัสหัวใจ — 17 กันยายน 2012

สัมผัสที่หก…ไม่ใช่สิ่งที่ใครอยากจะมีก็มีได้ มันคือพรสวรรค์ที่จัดสรรมาสู่บุคคลที่ถูกเลือกแล้วเท่านั้น แม้เราจะไม่ต้องการ และพยายามปฏิเสธมันสักเท่าใด ก็ไม่สามารถจะหนีพ้น …มันมา…พร้อมกับภารกิจอันยิ่งใหญ่?
5 สาว 5 สไตล์ เกิดวัน เดือน ปี เดียวกันแต่ต่างช่วงเวลา มีชะตากรรมลึกลับเกี่ยวพันกัน เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน เป็นเพื่อนรักกัน และมีโรคอย่างเดียวกัน คือ กลัวผีขึ้นสมอง แต่ไม่รู้ว่าบุญหรือกรรม ที่ทำให้ทั้ง 5 มีสัมผัสพิเศษที่แตกต่างกัน

รายชื่อนักแสดง สื่อรักสัมผัสหัวใจ
ญาณสื่อรัก : จ๊ะ จิตตาภา มารับบทเป็น ญาณิน ประกบคู่กับ
หลุยส์ สก็อต ที่รับบทเป็น ติณห์
กับดักรักลวง : วาววา ณิชารีย์ รับบทเป็น กรรณา
เล่ห์บ่วงมนตรา : อายอายส์ กมลเนตร รับบทเป็น สุคนธรส ประกบคู่กับ
วรินทร ปัญหกาญจน์ ที่รับบทเป็น ไตรรัตน์
มายาร้อยใจ : แคท ณิชารัตน์ มอร์สัน รับบทเป็น กรรัมภา
เปลวไฟในสายลม : กฤษณ์สิรี สุขสวัสดิ์ รับบทเป็น เนตรสิตางคุ์ ประกบคู่กับ
ฐกฤต เหมอรรณพจิต ที่รับบทเป็น หมอวรวรรธ/หมอตาหนู

ดูสื่อรักสัมผัสหัวใจย้อนหลัง 16 กันยายน 2555 ช่วงที่ 1

ดูสื่อรักสัมผัสหัวใจย้อนหลัง 16 กันยายน 2555 ช่วงที่ 2

ดูสื่อรักสัมผัสหัวใจย้อนหลัง 16 กันยายน 2555 ช่วงที่ 3

ดูสื่อรักสัมผัสหัวใจย้อนหลัง 16 กันยายน 2555 ช่วงที่ 4

ดูสื่อรักสัมผัสหัวใจย้อนหลัง 16 กันยายน 2555 ช่วงที่ 5

ดูสื่อรักสัมผัสหัวใจย้อนหลัง 16 กันยายน 2555 ช่วงที่ 6

ดูสื่อรักสัมผัสหัวใจย้อนหลัง 16 กันยายน 2555 ช่วงที่ 7

ดูสื่อรักสัมผัสหัวใจย้อนหลัง 16 กันยายน 2555 ช่วงที่ 8

ดูสื่อรักสัมผัสหัวใจย้อนหลัง 16 กันยายน 2555 ช่วงที่ 9



สื่อรักสัมผัสหัวใจ ออกอากาศ : ศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ ทาง ช่อง 3

เรื่องย่อประจำตอน ละครสื่อรักสัมผัสหัวใจ

ตอนที่ 8

กรรัมภาไปหาหมอรุทธ์อีก หมอรุทธ์มองเธออย่างถูกใจมาก บอกว่าโครงหน้าเธอไม่ว่าหน้าผาก ปาก จมูก ทุกอย่างสมบูรณ์แบบมาก บอกว่านี่คือโครงหน้าของผู้หญิงที่ตนชื่นชอบลาภที่กำลังจัดเครื่องมือ อยู่ในห้อง ได้ยินหมอรุทธ์พูดถึงกับชะงัก สีหน้ากังวลมาก หมอรุทธ์ถอดแว่นส่งให้ลาภ แล้วคุยกับกรรัมภาว่า เรื่องผิวแพ้ไม่ต้องเป็นห่วง ตนจะจ่ายยาให้ใช้ สองสามวันก็จะดีขึ้น แต่อยากให้เลิกใช้เครื่องสำอางยี่ห้ออื่นไปเลย  หันมาใช้ครีมของตนคนเดียว แต่ก็ไม่บังคับแล้วแต่ความสมัครใจของเธอ

อ่านต่อ

“อุ๊ย…ไม่ต้องบังคับหรอกค่ะ ถ้าหมอว่าดี แก้มก็ว่าดีซีคะ แก้มเชื่อหมอค่ะ” กรรัมภาหัวเราะคิกคักทั้งเขินทั้งดีใจ

“คุณ แก้มแค่แก้ไขรูปตา จมูก  แล้วก็คางนิดหน่อยก็จะสวยเพอร์เฟคเลยล่ะครับ หมอรับปากว่าจะดูแลหน้าคุณแก้มอย่างดีที่สุด” หมอมองหน้าเธออย่างพินิจพิจารณาจะทำศัลยกรรมใบหน้าเธอให้เหมือนคนรักเก่าที่ ตายไป ต่อจากใบหม่อน

“ดีใจจังเลยที่ได้ยินอย่างนี้ รู้สึกว่าตัวเองโชคดีมาก แต่แก้มต้องขอไปคิดดูก่อนนะคะ” กรรัมภายิ้มอย่างมีความสุข

ในขณะที่ลาภถึงกับมือสั่น กลัวจับขั้วหัวใจกับเป้าหมายของหมอรุทธ์รายต่อไป!

ooooooo

เนตร สิตางศุ์ซึ่งปักใจเชื่อว่าหมอรุทธ์เป็นฆาตกรฆ่าใบหม่อน กลับมาเล่าให้กรรณากับก๊องฟัง กรรณาเอะใจว่าชื่อหมอเหมือนกับที่กรรัมภากำลังปลื้มเลย ก๊องจึงอาสาค้นหาข้อมูลจากกูเกิ้ล ครู่เดียวก็ยืนยันชัดเจนว่าเป็นคนเดียวกัน

หมอวรวรรธชะโงกไปดูหน้าหมอ รุทธ์ในจอคอมฯ กับเนตรสิตางศุ์ พอดีณัฐเดชเข้ามาเห็น เขาโกรธมากที่เห็นหมอใกล้ชิดกับน้องสาวจนหน้าแทบแนบกัน คว้ากุญแจมือเข้ามาจะจับหมอฐานบุกรุก หมอตกใจถอยกรูดบอกว่าตนมาหาเขา แล้วรีบยื่นรูปของใบหม่อนสมัยเรียนหนังสือให้เขาดู

พอณัฐเดชเห็นรูปในอดีตของใบหม่อนก็ถึงกับตาโตลืมเรื่องหวงน้องสาวไปเลย ถามว่าใช่ใบหม่อนหรือ ไม่เหมือนเลย

“เพราะ อย่างนี้ไงผมถึงต้องรีบเอามาให้พี่ดู คือ… หมอรุทธ์ทำหน้าให้ใบหม่อนหลายครั้ง แถมยังทำตัวให้ทั้งตัว พี่ณัฐว่าเขาน่าจะสนิทกันเป็นพิเศษกว่าใครๆไหมล่ะครับ”

หมอวรวรรธคุยเรื่องงานเสียจนณัฐเดชหลงกล หมอแอบสบตากับเนตรสิตางศุ์อย่างโล่งอกที่รอดตัวไปได้

ooooooo

เสี่ยปิงฮึดฮัดขัดใจ ตำหนิกำนันพงษ์ว่าถิ่นของตัวเองแท้ๆ ทำไมถึงปล่อยให้มีการสร้างรีสอร์ตขึ้นมาได้ สั่งกำนันให้หาทางหยุดญาณินให้ได้ ถ้าไม่รีบลงมือเสียตอนนี้มีหวังรีสอร์ตสร้างเสร็จแน่ๆ

เพนนีโวยวายว่าติณห์ก็ต้องเสร็จญาณินแน่  เพราะแม่นั่นจับจุดอ่อนของติณห์ที่อยากสร้างรีสอร์ตได้ จึงเสนอหน้าทำแทนทุกอย่างแม้กระทั่งขุดคุ้ยอดีตของ
คุณหลวง กำนันฟังสองพ่อลูกแล้วชี้แจงหน้าเครียดว่า

“เรื่องนี้แหละอุปสรรคใหญ่ของเราในตอนนี้ ก็เพราะคุณติณห์กำลังข้องใจเรื่องการตายของคุณหลวงว่าไม่ได้ฆ่าตัวตายหนีความผิดที่โกงชาติโกงแผ่นดิน โอกาสที่จะล้มเลิกความคิดสร้างรีสอร์ตแล้วขายที่ดินทิ้งในหัวเขาถึงไม่มีเลย”

เพนนีโทษว่าเป็นเพราะญาณินคนเดียวที่ไปยุแหย่เรื่องนี้ กำนันได้ทีแก้ต่างให้ตัวเองว่า

“เห็นไหมล่ะเสี่ย ต่อให้ที่นี่เป็นถิ่นผม ผมก็คงช่วยอะไรไม่ได้หรอกครับ คุณเพนนีเป็นแฟนคุณติณห์แท้ๆ ยังคุมแฟนตัวเองไม่อยู่เลย” ถูกเพนนีแหวใส่ว่ามาแว้งกัดกันเองทำไม กำนันพูดเนิบๆ ว่า “การอาละวาดหึงหวงแม่ญาณินต่อหน้าต่อตาคุณติณห์ มันไม่ได้ทำให้คุณชนะแม่นั่นหรอกครับ ตรงกันข้าม จะยิ่งทำให้คุณแพ้เร็วขึ้น สักวันคุณติณห์อาจจะเบื่อ ไม่อยากเจอหน้าคุณไปเลย”

เพนนีประกาศว่าหัวเด็ดตีนขาดยังไงตนก็ไม่ยอมแพ้ กำนันจึงเสนอว่าถ้าอย่างนั้นเธอต้องใช้วิธีแทงข้างหลังถึงจะชนะ เสี่ยปิงพูดแทรกว่าตนเห็นด้วยกับกำนันสอนลูกสาวว่า “ผู้ชายน่ะร้อยทั้งร้อยก็แพ้มารยาผู้หญิงทั้งนั้น จำเอาไว้”

ระหว่างนั้นเอง สนเดินมาบอกกำนันว่าติณห์พาญาณินมาหา ทั้งกำนันและเสี่ยปิงตกใจ  แต่เพนนีลุกพรวด จะไปตบญาณินถูกเสี่ยดึงไว้เตือนสติว่า

“ขืนออกไปนายติณห์จะได้สงสัยว่าเรากับกำนันวางแผนทำอะไรกันอยู่ สงบสติอารมณ์หน่อยได้ไหมลูก เพิ่งคุยกันอยู่หยกๆ ว่าต้องแทงมันข้างหลังไม่ใช่ต่อหน้า ไม่ทันไรนี่จะเอาอีกแล้ว”

เพนนีทำเสียงฮึดฮัดขัดใจแต่จำต้องหยุดแค่นั้น

ooooooo

กำนันออกไปพบติณห์กับญาณิน ญาณินทำเวลาเต็มที่ ถามกำนันทันทีว่านายเกิดเป็นปู่แท้ๆของกำนันจริงหรือเปล่า

กำนันตกใจที่จู่ๆถูกถามเรื่องนี้แต่แกล้งหัวเราะขำๆบอกว่า ใช่ ปู่ตนทำงานให้คุณหลวงจนเป็นที่ไว้วางใจ ที่ดินที่บ้านหลังนี้ก็เป็นที่ที่คุณหลวงยกให้ปู่ตน แล้วตนก็รับมรดกตกทอดมาอีกทีหนึ่ง พูดยิ้มๆว่า นึกว่าติณห์รู้เรื่องนี้แล้วเสียอีก

เพื่อจะบอกบางอย่าง กำนันถามติณห์ว่า ไม่สงสัยบ้างหรือว่าทำไมตนจึงคอยดูแลเขาเหมือนเป็นลูกหลาน เพราะตนสำนึกในบุญคุณที่คุณหลวงมีต่อปู่ตนนั่นเองจึงดูแลเขาเป็นการตอบแทน

ญาณินมองกำนันอย่างรู้ทันเจตนา ส่วนติณห์ฟังแล้วซึ้งใจมาก เพนนีกับเสี่ยปิงที่ตามมาแอบฟังอยู่  เพนนีเบ้ปากบอกว่ากำนันพงษ์นี่ดูแถๆ หน้าด้านๆ เหมือนกันนะ ส่วนเสี่ยปิงก็อดแขวะลูกสาวไม่ได้ว่า

“ไอ้ติณห์แฟนแกมันก็ดูโง่ๆนะ ทำไมแกเอามันไม่อยู่ล่ะ ปล่อยไว้แบบนี้มันเสร็จยัยฮิปปี้แน่ๆ”

ระหว่างนั้น เปรมก็พาลูกน้องไปหาเรื่องคนงานที่กำลังสร้างรีสอร์ตของติณห์ที่มีรั้วติดกัน เอาไม้ขว้างหัวคนงานจนแตก แล้วนำลูกน้องลุยเข้าไปตะลุมบอนคนงาน ป้าออกับทนายสมชาติวิ่งมาดูก็โดนลูกหลงจนป้าออบอกทนายให้รีบโทร.แจ้งตำรวจเร็วๆ  ทนายตบตามตัวจึงรู้ว่าไม่ได้เอาโทรศัพท์มา รีบวิ่งย้อนกลับไป

ooooooo

ญาณินยังซักถามกำนันเพื่อหาข้อมูลเชิงลึก ถามว่ากำนันรู้เรื่องการตายของคุณหลวงไหม รู้เรื่องเงินทองสมบัติมากมายที่คุณหลวงเคยถูกกล่าวหาว่าขายชาติมาไหม ยิ่งค้าขายกับญี่ปุ่นตนมั่นใจว่าท่านต้องได้รับทองคำเป็นการแลกเปลี่ยนแน่

“ใช่…คุณหลวงมีทองเยอะมาก!” กำนันพลั้งปากออกไป ญาณินดีใจที่รู้เรื่องนี้ ส่วนเพนนีกับเสี่ยปิงที่แอบฟังอยู่มองหน้ากันตาโต

แต่พอญาณินถามว่าแล้วทองเหล่านั้นหายไปไหนหมด กำนันก็เฉไฉไปว่าตนก็แค่ฟังคนแก่เล่าลือกันมาเท่านั้น

การสนทนาถูกขัดจังหวะเมื่อโทรศัพท์มือถือของติณห์ดังขึ้น ทนายสมชาติโทร.มาแจ้งเรื่องเปรมไปอาละวาด ที่ไซต์งาน พอเพนนีกับเสี่ยปิงได้ยินก็ตกใจ ติณห์กับญาณินรีบไปที่ไซต์์งาน เพนนีกับเสี่ยปิงก็รีบไปเช่นกัน

เปรมกำลังผยองเต็มที่ ไม่เพียงทำร้ายคนงาน หากยังแย่งรถตักดินไปขับเพื่อจะพังบ้านต้นแบบที่สร้างไว้ให้ราบคาบ ป้าออตกใจจนลืมกลัวพุ่งออกไปขวาง ก็พอดีติณห์กับญาณินมาถึง กำนันก็ขับรถตามมาติดๆ

ญาณินโดดออกไปห้าม กำนันก็รีบไปขอร้องเปรมให้หยุดเถอะ มีอะไรไม่พอใจให้ลงมาคุยกันดีๆ อย่าทำอย่างนี้เลย ติณห์ถามว่าทำแบบนี้ทำไม เปรมหาเรื่อง ว่าเขาลองดีกับตนไม่ยอมแต่งงานกับเพนนี ติณห์บอกว่าตนยังไม่ได้มีอะไรกับเพนนีเลย เปรมก็พาลกระแชงว่า งั้นรีสอร์ตก็อย่าอยู่เลย ว่าแล้วขับรถตักดินพุ่งเข้าใส่เรือนพักที่กำลังก่อสร้าง

“ถ้าคุณจะทำลายข้าวของทำมาหากินของฉันละก็ ข้ามศพฉันไปก่อนสิ” ญาณินพุ่งออกไปขวางจนเปรมเบรก รถแทบไม่ทัน เปรมลงจากรถมาคุกคามลวนลามญาณิน ติณห์สะอึกออกไปชกเปรมเลือดกบปากเพื่อปกป้องเธอ ก็พอดีเพนนีกับเสี่ยปิงมาถึง เพนนีตะโกนห้ามเปรมแตะต้องแฟนตน เสี่ยปิงก็เข้าไปดึงเปรมออกมา ตะคอก

“หยุดบ้าเสียทีได้ไหมเปรม กลับบ้านกับฉัน เพนนีอยู่เคลียร์กับติณห์นะ ค่าเสียหายทั้งหมดเท่าไรเตี่ยยินดีชดใช้หมด” แล้วเสี่ยก็กระชากเปรมไป พวกลูกน้องพากันเดินตาม

พอกลับถึงบ้าน เปรมนึกว่าจะถูกเตี่ยด่า แต่เสี่ยปิง กลับชมว่าทำได้ดีมาก ปรามๆติณห์ไว้อย่างนี้แหละดีแล้ว บอกว่า

“ให้มันสังวรณ์เอาไว้ว่า ถ้าจะอยู่ที่นี่ ยังไงเสียก็ต้องพึ่งบารมีเสี่ยปิงคุ้มกะลาหัวมัน ฮ่ะๆๆ”

กำนันติงว่า ถ้าพลั้งมือทำรุนแรงไป เกิดติณห์เลิกกับเพนนีขึ้นมาจะได้ไม่คุ้มเสีย เปรมโพล่งไปว่า “รีสอร์ตมันเหลือแต่ขี้เถ้าแน่” กำนันเตือนอีกว่า ไม่รู้ว่าติณห์จะแจ้งความเอาเรื่องหรือเปล่า เพราะทำคนงานเขาหัวร้างข้างแตกขนาดนั้น

เสี่ยปิงไม่สนใจคำเตือนของกำนัน ถามว่าแล้วเรื่องทองของคุณหลวงมีจริงหรือเปล่า กำนันชะงักไม่คิดว่าเสี่ยจะรู้เรื่องนี้ ปฏิเสธว่าตนก็ไม่รู้ แต่ถ้ามีจริงติณห์เป็นหลานแท้ๆทำไมถึงไม่รู้ คงเป็นเรื่องเล่าลือกันมากกว่า

“สาเหตุที่นายติณห์ไม่ยอมขายที่ดินเสียที เพราะมันอาจจะรู้ว่าปู่มันฝังทองไว้ที่ไหนสักแห่งก็ได้” เสี่ยคาดคะเน กำนันแอบตกใจหันมองหน้าสนทำนองว่า…ยุ่งแล้วสิ…

เมื่อออกจากบ้านเสี่ยปิง สนถามว่าเราจะทำอย่างไรต่อไปดี กำนันสั่งหุบปากให้สนิท ใครถามเรื่องทองไม่รู้ทั้งนั้น สนถามว่ากำนันแน่ใจหรือว่าทองของคุณหลวงฝังอยู่ในรีสอร์ตของติณห์

“แน่ใจสิวะ…แล้วไม่ใช่มีแค่น้อยๆ ปู่เคยบอกพ่อฉันว่า…คุณหลวงมีทองเป็นโกดังเลย” กำนันยิ้มร้ายอย่างหมายมาด

ooooooo

ฝ่ายเพนนีที่เสี่ยปิงทิ้งไว้อ่อยติณห์ ก็บีบน้ำตาแสดงความเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทั้งแสดงความรับผิดชอบต่อผลเสียหายทั้งหมด อ้อนติณห์ว่าเขาคงจะไม่แจ้งตำรวจ

ทั้งอ่อยทั้งอ้อนจนติณห์รับปากแล้ว เพนนีขอตัวกลับ แต่พอลุกขึ้นก็ทำท่าเซจะล้ม อ้อนว่าตนเป็นความดันต่ำหน้ามืดบ่อยๆ ติณห์แสดงความเป็นสุภาพบุรุษประคองพาไปส่ง

ป้าออกับญาณินมองตามด้วยความหมั่นไส้ ญาณินแอบรำพึงคนเดียวอย่างกังวล

“คุณหลวง…หายไปไหนคะ ทำไมเงียบจัง หลานคุณหลวงจะเสร็จยัยปากแดงแล้วนะคะ”

ฝ่ายกรรัมภากำลังอยู่ในอารมณ์สาวขี้เหงาที่ได้ใกล้ชิดหนุ่มถูกใจ หมอรุทธ์ที่กำลังทุ่มเทที่จะจับเธอมาทำศัลยกรรมแทนคนรักเก่าก็เอาใจเต็มที่ นอกจากพาไปทานอาหารแล้วยังให้นามบัตรสำหรับให้เธอไปใช้บริการในสปาอีกสองแห่งของตน โดยขอเป็นที่ปรึกษาความงามส่วนตัวของเธอด้วย

กรรัมภาออกตัวว่าตนไม่มีเงินจ่ายค่าตัวหมอคนเก่งหรอก หมอรุทธ์พูดหวานจนเธอสะเทิ้นว่า

“ผมไม่คิดเงินคุณหรอกครับ ผมยินดีเทกแคร์คุณด้วยความเต็มใจ…ในฐานะแขกพิเศษของผม” เห็นเธอปลื้มมาก เขาถาม “อย่างนี้ถือว่าผมเป็นคนที่รู้ใจคุณแก้มได้รึยังครับ”

ระหว่างนั้น มีโทร.จากเนตรสิตางศุ์ เธอกดตัดสาย ต่อมากรรณาโทร.มาอีก เธอก็กดตัดสายแล้วเก็บเครื่องเลย เธอหวงทุกวินาทีนี้ไว้สำหรับหมอรุทธ์คนเดียว

เวลาเดียวกันนั้น ลาภที่จับสังเกตความสัมพันธ์ระหว่างหมอรุทธ์กับกรรัมภามาตลอด เขารู้ว่ากรรัมภาตกหลุมพรางของหมอเข้าแล้ว คิดเป็นห่วง หาทางที่จะทำอะไรสักอย่างเพื่อหยุดความสัมพันธ์นี้ ไม่ให้กรรัมภามาทำศัลยกรรมกับหมอรุทธ์

ooooooo

ที่อยุธยา…สุคนธรสพาไตรรัตน์ไปวัดพุทธาวนา-ราม เธอจะไปกราบหลวงลุง บอกเขาให้รอตรงนี้หรือไม่ก็หาอะไรทำไปพลาง แต่พอสุคนธรสแยกไป ไตรรัตน์เห็นพวกยายเมี้ยนกำลังมุ่งมาก็รีบตามเธอเข้าไป แต่ที่น่ากลัวกว่านั้นคือหมอผีสมคิดก็แอบสะกดรอยตามมาโดยทั้งสองไม่รู้ตัว

หลวงลุงสุวิทย์เห็นสุคนธรสพาชายหนุ่มมาก็คิดว่าเป็นแฟน เธอบอกว่าเป็นเพื่อนกัน หลวงลุงมองทั้งคู่บอกว่าให้จำไว้ว่า “เป็นคู่กันแล้วไม่แคล้วกัน” แล้วเรียกไตรรัตน์เข้าไปใกล้ๆถามวันเดือนปีเกิด ดูวันเดือนปีเกิดแล้วหลวงลุงถามเขาว่าเชื่อเรื่องเวรกรรมไหม ไตรรัตน์บอกว่าไม่ค่อยเชื่อ

หลวงลุงเตือนว่าเขากำลังมีเคราะห์ เป็นเคราะห์หนักเสียด้วย สุคนธรสเป็นห่วงถามว่าต้องแก้ไขอย่างไร

“โยมควรจะบวช” สุคนธรสถามว่าถ้าให้เขาทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้เจ้ากรรมนายเวรพอจะแก้เคราะห์ลบล้างกรรมเก่าได้ไหม “บุญก็ส่วนบุญ เวรกรรมก็ส่วนเวรกรรม แก้กันไม่ได้หรอก ถ้าโยมทำบุญ โยมก็จะได้บุญ แต่จะขอให้ไปล้างบาปก็เห็นจะคนละเรื่องกัน”

สุคนธรสจึงให้หลวงลุงช่วยเทศนาให้ไตรรัตน์บวชให้ได้ ส่วนตนจะไปไหว้อาจารย์ปู่ก่อน พอเธอลุกไปแล้ว ไตรรัตน์ต่อรองกับหลวงลุงว่าตนยังไม่อยากบวชตอนนี้จะถึงตายไหม หลวงลุงเห็นว่าควรบวชดีกว่าเคราะห์กรรมจะได้เบาลง

“เรื่องถือศีลยังพอไหวครับ แต่เรื่องบวชผมยังไม่พร้อมน่ะครับ” ไตรรัตน์ยอมรับตรงๆ หลวงลุงได้แต่พยักหน้าอย่างเห็นใจ และก็ไม่รบเร้า

ooooooo

ภายในศาลาวัดพุทธาวนาราม มีรูปขนาดใหญ่ของหลวงปู่บุญและหลวงปู่อินบนศาลาที่ทางวัดจัดไว้ให้กราบไหว้บูชา สุคนธรสเข้าไปจุดธูปไหว้

“หลวงปู่อิน พระอาจารย์ปู่ หนูมาเยี่ยมค่ะ หนูยังคงซาบซึ้งใจเสมอที่คุณหลวงปู่อินได้มอบญาณสัมผัส ที่เป็นพิเศษมาให้หนู การที่หนูได้กลิ่นของเทพและวิญญาณทำให้หนูมีโอกาสได้ช่วยเหลือคนอื่น เป็นบุญกุศลแก่ชีวิตหนูมากค่ะหลวงปู่”

ย้อนหลังไปตั้งแต่สุคนธรสยังไม่เกิด เวลานั้นแม่เธอท้องแก่ไปในงานศพหลวงปู่อิน มีสานุศิษย์ที่ศรัทธาท่านมากันคลาคล่ำ บรรดาสานุศิษย์ต่างรำลึกถึงที่ท่านเคยปวารณากับตัวท่านเองไว้ เป็นที่กล่าวขวัญสืบกันมาว่า…

“…เมื่อท่านละสังขาร ท่านจะมอบญาณของท่านให้เด็กในครรภ์ของหญิงสาวห้าคนเอาไว้ และในงานศพวันที่ 3 ของหลวงปู่อิน ก็มีหญิงตั้งท้อง 5 คนอยู่ในงานพอดิบพอดี เด็กที่อยู่ในครรภ์เป็นเพศหญิงทั้งหมด…

เนื่องจากหลวงปู่อินสั่งสมบุญบารมีเอาไว้เยอะมาก ท่านจึงแบ่งญาณออกเป็นห้าส่วน ให้เด็กทั้งห้าเพราะเกรงว่าหากบอกญาณทั้งหมดคนใดคนหนึ่งแล้ว คนคนนั้นบุญบารมีไม่ถึง ก็จะเกิดทุกข์กับเด็กคนนั้นเสียเปล่าๆ อาจจะถึงแก่ชีวิตได้…

เมื่อคลอดออกมา สุคนธรสเอาแต่ร้องไห้ไม่ยอมหยุด แม้แต่หมอเองก็จนปัญญาเพราะหาสาเหตุไม่พบ…ปู่ของสุคนธรสคิดว่าคงเป็นบารมีของหลวงปู่จึงอาสาบวชเพื่อเสริมบุญให้หลานสาวตัวเอง”

เมื่อปู่บวชเป็นหลวงปู่บุญเดินออกมา สุคนธรสก็หยุดร้องไห้ราวกับปลิดทิ้ง

วันนี้ สุคนธรสมากราบหลวงปู่บุญ ขอบคุณหลวงปู่ที่อาสาบวชเพื่อเสริมบุญให้ตนแล้วยังถ่ายทอดวิชาอาคมของขลังให้ไว้ติดตัวด้วย เธอให้สัญญาว่า “หนูจะใช้ญาณพิเศษของหนูช่วยเหลือทั้งคนและภูตผีให้ได้พ้นทุกข์ค่ะ”

กราบหลวงปู่ทั้งสองแล้ว สุคนธรสเดินออกจากศาลาผ่านต้นไม้ใหญ่ ถูกหมอผีสมคิดดักเล่นงานด้วยเครื่องรางและคาถาอาคมจนสุคนธรสตั้งตัวไม่ทัน เธอนึกถึงด้ายพระปริตร จึงหยิบม้วนสายสิญจน์ออกมาท่องคาถา โยนสายสิญจน์ออกไปสู้กับงูอาคมที่หมอผีปล่อยมาทำร้ายเธอ

ทั้งหมอผีสมคิดและสุคนธรส ต่างใช้คาถาอาคมต่อสู้กันไม่มีใครยอมใคร แต่สู้ได้ไม่นานสุคนธรสก็อ่อนแรงกระอักเลือดออกมาและหมดสติไป

ขณะนั้นเอง หลวงลุงสุวิทย์กับไตรรัตน์ออกมาเจอ หลวงลุงจึงขอบิณฑบาตหมอผีสมคิดว่า อย่าจองเวรจองกรรมกันเลย หมอผีสมคิดจึงหลบหลวงลุงไปอย่างไม่พอใจ หายแว้บไปราวกับวิญญาณ

“คุณรส…คุณอย่าล้อเล่นผมอย่างนี้นะ…อยู่ๆคุณเป็นอะไรไป คุณรส…” ไตรรัตน์ผวาเข้าปลุกสุคนธรสที่นอนไม่ได้สติอยู่ที่พื้น

ooooooo

เนตรสิตางศุ์มั่นใจว่าหมอรุทธ์มีความสัมพันธ์พิเศษกับใบหม่อนและเป็นคนฆ่าเธอ จึงมาหว่านล้อมกรรัมภาที่บัดนี้กลายเป็นลูกค้าพิเศษที่ได้รับความไว้วางใจจากหมอรุทธ์มากให้ช่วยสืบเรื่องนี้

กรรัมภาไม่เชื่อว่าหมอรุทธ์จะมีความสัมพันธ์พิเศษกับใบหม่อน มั่นใจว่าหมอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของใบหม่อน เพราะใบหม่อนเป็นแฟนของปาณัท แต่ถูกเพื่อนรบเร้าขอร้องเผื่อจะได้หลักฐานอะไรบ้าง จึงรับปากจะลองดู

แต่แล้วทั้งกรรัมภาและกรรณาต่างตกใจร้องห้ามเสียงหลง เมื่อเนตรสิตางศุ์จะไปพัทยา เนตรสิตางศุ์ร้อนใจมากบอกว่า ถ้าตนไม่ไปใบหม่อนอาจก่อเรื่องไม่ดีอีกก็ได้ อ้อนวอนจนสองสาวแกล้งให้ปั่นจิ้งหรีดร้อยทีก่อน

เนตรสิตางศุ์ปั่นจิ้งหรีดได้ 70 กว่าครั้ง ก็เริ่มเสียงสั่นยืนไม่ติด หลงทิศหลงทาง แต่เพื่อนทั้งสองก็ยังไม่ยอมให้ไป

“พวกใจร้ายไม่มีมนุษยธรรม ไหนบอกว่าสัมผัสพิเศษของเรามีไว้ช่วยเหลือคนอื่น แล้วทำไมทีอย่างนี้ไม่ช่วย!”

สุดท้ายกรรัมภาและกรรณาใจอ่อนแต่ไม่ยอมให้ไปคนเดียว ทั้งสองตามไปด้วยความเป็นห่วงน้องเล็กของกลุ่มที่อยุธยา สุคนธรสรู้สึกตัวขึ้นมา ไตรรัตน์ถามว่าเธอไปโดนอะไรมา

“โดนของ…ของจอมขมังเวท…ฉันอาจจะไม่ได้ตามดูแลนายตลอดไป ถ้านายบวชได้จริงจะดี หลวงลุงท่าน เป็นพระ ท่านไม่โกหกหรอก นายกำลังตกอยู่ในอันตรายจริงๆ”

ขณะไตรรัตน์กำลังมองสุคนธรสอย่างตรึกตรองนั่นเอง เคธี่ก็ส่งเสียงแจ๋ทัก “ไฮ…ธไรย์…”

ไตรรัตน์หันมอง พอเห็นว่าเป็นเคธี่เขาถึงกับหน้าซีดเผือดทันที

ooooooo

สามสาวไปถึงโรงละครที่พัทยา โดยมีก๊องจอมสาระแนตามไปด้วย เนตรสิตางศุ์แนะนำเพื่อนๆ ให้รู้จักกับปาณัท เขาบอกเธอให้พาเพื่อนๆ เข้าไปชมการแสดงได้เลยไม่ต้องซื้อบัตร
กรรัมภาทำทีขอสัมผัสมือแสดงความยินดีที่ได้รู้จัก จากการสัมผัสเธอรับรู้ถึงความทรงจำดีๆ ระหว่างปาณัทกับใบหม่อน

ระหว่างนั้นใบหม่อนมายืนอยู่ข้างหลัง เนตรสิตางศุ์หันไปเห็นถึงกับสะดุ้ง กรรัมภาอยากเห็นใบหม่อนมาขอจับมือ เนตรสิตางศุ์จึงเห็นใบหม่อนยืนอยู่ข้างๆ นั่นเอง ใบหม่อนต่อว่าเนตรสิตางศุ์ที่หายไป เธอจึงเล่าเรื่องจดหมายขู่ให้ฟังพลางยื่นจดหมายนั้นให้ดู ถามว่ารู้ไหมว่าใครเป็นเจ้าของจดหมายนี้ เพราะถ้าเรารู้เจ้าของจดหมายก็จะรู้ว่าใครเป็นคนฆ่าเธอ

ใบหม่อนบอกว่าตนไม่รู้ พลันก็หันขวับมองไปอีกทางแล้วพรวดพราดไป สามสาวรวมทั้งก๊องรีบตามไป เห็นแองเจโล่กับมาริโอ้สองแฝดจอมกะล่อนกำลังหลีสาวสองคนที่มาออดิชั่น สองสาวอยากได้งาน จึงขอให้ทั้งสองพาไปพบปาณัท ใบหม่อนพุ่งเข้ามาด่าแองเจโล่กับมาริโอ้สั่งห้ามพาสองคนนี้ไปพบปาณัทของตนเด็ดขาด

พอสองสาวไป แองเจโล่กับมาริโอ้หันมาเห็นเนตรสิตางศุ์ กรรัมภาและกรรณาก็หันมาหลีสามสาวแทน กรรัมภามองทั้งคู่ทำนายว่า อนาคตต้องดังมากแน่ๆ

แองเจโล่เลยขอให้ดูหมอให้ตนหน่อย กรรัมภาจึงขอจับมือ สองแฝดแบมือยื่นมาอย่างตื่นเต้น ส่วนเนตรสิตางศุ์ กรรณา และก๊อง มองหน้าอย่างรู้กันว่ากรรัมภากำลังจะทำอะไร

ooooooo

หมอวรวรรธไปหาเนตรสิตางศุ์ที่บริษัทซิกซ์-เซ้นส์ เจอกุมาริกา คุณหลวง และเจ้าที่เฝ้าบ้านอยู่ ถามว่าเนตรสิตางศุ์อยู่ไหม

กว่าจะรู้ว่าเธอไม่อยู่ก็ถูกซักถามทดสอบเสียแทบสิ้นไส้สิ้นพุง ซักถามจนพอใจแล้ว กุมาริกาอนุมัติให้เขาเป็นแฟนกับเนตรสิตางศุ์ได้ แล้วจึงบอกว่าเธอไปพัทยา

พอหมอวรวรรธไป กุมาริกากับคุณหลวงก็ถูกญาณินเรียกกลับรีสอร์ตด่วน พอกลับไปถึงที่บริเวณรีสอร์ตก็บ่นว่ายังสนุกอยู่ทำไมถึงเรียกกลับ

“คุณหลวงรู้ไหมเกิดอะไรขึ้นที่นี่บ้าง มัวแต่จะเที่ยวอยู่ได้” ญาณินบ่น คุณหลวงตกใจถามว่าเกิดอะไรกับ

หลานตน แล้วเดินอ้าวไปที่บ้านติณห์ ญาณินตอบตามหลังคุณหลวงไปว่า “เดี๋ยวก็รู้เองแหละคุณหลวง ขี้เกียจเล่า”

ที่บ้านติณห์ เพนนีกำลังอ้อนเขา ชวนเขาไปทานอาหารอิตาเลียนด้วยกัน ติณห์บอกว่าตนไม่ได้โกรธเธอ แต่วันนี้ยุ่งมากไม่มีอารมณ์ไปไหนทั้งนั้น

ทันใดนั้นเอง ญาณินและป้าออมาตามติณห์ไปประชุมสรุปรายการสิ่งของที่เปรมทำเสียหาย รวมทั้งคนถูกทำร้ายด้วย เพนนีจะขอไปประชุมด้วย ถูกทั้งกุมาริกาและคุณหลวงแกล้งเสียจนเดินสะดุดแทบหัวคะมำ ป้าออเลยตัดบทว่าเดี๋ยวจะให้คนพาไปส่งบ้าน

พอกลับถึงริเวอร์มูนรีสอร์ท เพนนีบ่นพี่ชายว่าเป็นตัวการทำให้ติณห์โกรธตน โกรธเตี่ย และโกรธครอบครัวเรา เปรมไม่สะดุ้งสะเทือน พูดถึงญาณินอย่างพอใจว่าถ้าได้มาเป็นเมียจะไม่ลืมพระคุณเลย

เพนนีเหยียดเย้ยว่า คนอย่างเขาผู้หญิงที่ไหนจะยอม ชาตินี้อย่าหวังได้แอ้มผู้หญิงสวยๆเลย

“ไอ้เปรมมันอยากได้อะไรมันต้องได้!!” เปรมฮึดฮัด หมายมาด เพนนีเห็นแล้วยิ้มร้ายอย่างสมใจที่พี่ชายหลงกล

ooooooo

เคธี่มาถึงอยุธยาก็เสแสร้งตีสนิทกับสุคนธรสและครอบครัว จนพ่อแม่สุคนธรสเอ็นดูชวนนอนพักที่บ้านด้วยกันไหม เธอขอไปนอนโรงแรมในเมือง จากนั้นก็โทร.ออดอ้อนไตรรัตน์ จนกสุคนธรสหงุดหงิดบอกว่าถ้าคิดถึงกันมากก็ไปหากันเสีย

สุคนธรสเดินมาขี่มอเตอร์ไซค์ออกไปอย่างหัวเสีย ไตรรัตน์ถามว่าจะไปไหน เธอออกรถพรืดเขารีบกระโดดซ้อนท้ายไปด้วย

เวลาเดียวกันนั้น เนตรสิตางศุ์ กรรัมภา และกรรณา ยังคงตั้งหน้าตั้งตาที่จะสืบให้ได้ว่าใครเป็นคนเขียนจดหมายขู่ฆ่าฉบับนั้น หลังจากหลอกจับมือแองเจโล่กับมาริโอ้แล้วไม่ใช่ ต่อมาเจอลูกข่างมาสั่งเนตรสิตางศุ์ให้ไปจัดชุดให้นักแสดง

กรรัมภาสังเกตเห็นมือลูกข่างดำ เมื่อลูกข่างจะกลับไป กรรัมภาบอกให้ก๊องรีบตามไปถ่วงเวลาไว้ แต่ก๊องมัวแต่กลัวโอ้เอ้อยู่จนลูกข่างขับรถออกไป เลยถูกกรรณาด่า “ไม่ทันจนได้ เพราะแกคนเดียว สร้างปัญหาให้พวกฉันตลอด!”

“แก้ม…แกแน่ใจเหรอว่าเป็นมือพี่ลูกข่าง” เนตรสิตางศุ์ติดใจ กรรัมภาบอกว่าไม่ใช่ก็ใกล้เคียง ทำให้เนตรสิตางศุ์ไม่สบายใจมาก

สามสาวปรึกษากันว่าคืนนี้จะนอนที่ไหนที่สะอาดและปลอดภัย ก็พอดีหมอวรวรรธตามมาถึง เขาจึงพาไปนอนที่บ้านป้าสุดใจ บอกพวกสาวๆว่า “รับรองว่าได้ทุกอย่างที่พวกคุณต้องการ แถมไม่ต้องเสียเงินสักบาทด้วย”

เนตรสิตางศุ์เคยรู้ฤทธิ์ป้าสุดใจมาแล้ว ถามหมอวรวรรธว่าป้าแกคงไม่เต็มใจต้อนรับพวกตนแล้วพามาทำไม หมอบอกว่าป้าตนท่าทางเหมือนจะเฮี้ยบๆ แต่แกใจดี ชอบช่วยเหลือคนอื่น และที่สำคัญแกเหงา กำชับเธอว่าก่อนนอนอย่าลืมล็อกประตูให้ดี ไม่จำเป็นอย่าออกมาตอนกลางคืน ถ้ามีอะไรไม่ชอบมาพากลก็โทร.เรียกตนได้เลย

ooooooo

เพราะเป็นคนที่ต้องการอะไรก็ต้องได้ เปรมนำลูกน้องสองคนไปบุกฉุดญาณินถึงที่บ้านพัก คุณหลวงพยายามบอกญาณิน แต่เธอมัวแต่คุยโทรศัพท์กับสุคนธรสติดพันอยู่เลยไม่รู้เรื่อง
วางสายจากสุคนธรส ญาณินได้ยินเสียงแกร๊กที่ประตูนึกว่าป้าออ พอเปิดประตูออกไปกลายเป็นเปรมกับลูกน้องสองคน มันพุ่งเข้าเอายาสลบโปะหน้า คุณหลวงพยายามช่วยเธอเต็มที่จนกระชากผ้าโปะหน้าเธอออก ญาณินเริ่มตั้งสติได้แต่ก็ยังมึนๆ

ญาณินวิ่งออกไปร้องขอความช่วยเหลือ ติณห์มาช่วยแต่เขาก็ถูกลูกน้องเปรมเอาไม้ฟาดหัวจนมึน โชคดีที่กุมาริกาวิ่งมาช่วยอีกแรง ลูกน้องเปรมสองคนถูกกุมาริกาจับหัววิ่งหมุน โดยมันไม่เห็นว่าใครทำ มันตกใจสุดขีด ใส่ตีนหมาโกยอ้าวไปเลย

ติณห์สู้กันตัวต่อตัวกับเปรม ซัดหมัดใส่เปรมเต็มกรามจนมันน็อก ติณห์รีบหันมาถามญาณินว่ามันทำอะไรเธอรึเปล่า ขอโทษที่ดูแลเธอไม่ดี ญาณินบอกว่าไม่ใช่ความผิดของเขาสักหน่อย

“พี่ญาณิน หนูขอโทษนะ หนูหลับเพลินไปหน่อย” กุมาริกามาบอก ติณห์หันมอง กุมาริกาตกใจ “ว้าย…หนูลืมซ่อนตัว เห็นหนูจนได้นะคุณติณห์”

“โอ้ว…มาย…ก้อด…” ติณห์หงายผลึ่งหมดสติไปเลย

ป้าออก็หมดสติอยู่ที่พุ่มไม้ ทนายสมชาติมาเจอพาเข้าบ้าน พอรู้สึกตัวรู้ว่าติณห์สลบอยู่ก็พุ่งเข้าหาญาณินที่นั่งเฝ้าเขาอยู่ ป้าออร้องไห้คร่ำครวญ “โถ…คุณหนูของป้า…คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองแท้ๆ”

“ไม่ใช่พระไม่ใช่เจ้าที่ไหนหรอกค่ะ แต่เป็นคุณหลวง กุมาริกา แล้วก็…คุณติณห์ค่ะ”

ทนายสมชาติบอกว่าไม่ต้องห่วง เรื่องนี้ติณห์ต้องจัดการให้ถึงที่สุด

ทันใดนั้น ติณห์ลืมตาขึ้น ญาณินถามว่าเป็นยังไงบ้าง ติณห์บอกว่าตนเห็นผี ป้าออตกใจถามว่าผีอะไร

“กุมาริกาค่ะคุณติณห์ เด็กผู้หญิงที่คุณเห็นแกเป็นกุมารทองค่ะ แต่ถ้าเป็นเด็กผู้หญิงจะเรียกว่ากุมาริกา แกตายไปตั้งแต่เด็ก ปู่ของยัยรสที่เป็นพระเป็นคนเลี้ยงแกเอาไว้ พอฉันมาทำงานที่นี่ ยัยรสก็เลยส่งกุมาริกามาช่วยดูแลฉันกับคุณ แกอาจจะซนไปนิด แต่แกเป็นวิญญาณดี”

กุมาริกาแสดงตัวให้ติณห์เห็น เขาตกใจ ญาณิน บอกว่า “แกจะคอยช่วยดูแลเรา หรือถ้าใครส่งผีมาทำร้าย แกก็จะคอยเตือนเราค่ะ คุณไม่ต้องกลัวนะคะ”

ติณห์เลยเรียกกุมาริกาว่า “โกลเด้นเบบี๋” กุมา– ริกาดีใจมาก บอกว่าชอบชื่อนี้เพราะฟังกิ๊บเก๋มาก ว่าแล้วก็บ่น

“อยู่ที่นี่ไม่มีอะไรสนุกแล้ว ไปหาพี่รสดีกว่า ปิ๊ง…” สิ้นเสียงก็หายแว้บไปเลย ติณห์ตกใจเป็นลมไปอีกรอบ ส่วนญาณินส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจ…

ooooooo

ฝ่ายวรวรรธถูกเนตรสิตางศุ์โทร.ปลุกกลางดึกร้องขอความช่วยเหลือ เขาคว้าปืนวิ่งไปที่หน้าห้องเธอทันที พอเจอกัน กลายเป็นว่าเนตรสิตางศุ์บอกว่าพวกตนหิว โทร.เรียกก็แค่อยากจะขอให้เขาช่วยต้มมาม่าให้กินหน่อยเท่านั้น

ป้าสุดใจวิ่งมาถามว่าเกิดอะไรขึ้น วรวรรธไม่รู้จะบอกอย่างไรดีเลยบอกว่าตนละเมอ ถูกป้าฟาดเพียะที่ละเมอถือปืนออกมาทำเอาตกอกตกใจหมด

กรรัมภากับกรรณา ต่างตั้งข้อสังเกตว่าหมอวรวรรธเป็นห่วงเนตรสิตางศุ์มาก อุตส่าห์ควบฮาร์เล่ย์มาหาถึงที่นี่

“ไม่เห็นจะแมนเลย มาทีไรเอาแต่ดุ สั่งให้ทำนู่นทำนี่ ผู้ชายแมนของแท้ต้องเป็นสุภาพบุรุษแบบพี่ณัฐต่างหาก คนบ้าแบบนี้เขาไม่เรียกแมนหรอก” เนตรสิตางศุ์ พูดงอนๆ เขินๆ

“โห…ตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมา ฉันยังไม่เห็นคุณหนูเนตรว่าใครได้ยาวเท่านี้มาก่อน” กรรัมภาแซว

“นั่นดิ…ถ้าไม่ใช่เพราะเกลียดขี้หน้าเขามาก ก็ต้องเป็นเพราะรักมาก ฮ่าๆๆ” กรรณาหัวเราะร่วน

แทนที่จะโกรธ เนตรสิตางศุ์กลับรู้สึกดีจนกลั้นยิ้มไม่อยู่…

ooooooo




ชอบเว็บนี้ กด Like เลย

Tags:
ขอขอบคุณ Youtube Channel: TV3 Official, gmmchannel, GTHchannel, MCOT Official และ ช่อง one

ความคิดเห็น


เพื่อนๆที่ดูไม่ได้แนะนำให้ลองใช้โปรแกรม Chrome ในการดูนะครับ