มาจนถึงที่ พระยาอารักษ์รู้สึกว่ามาไกลแล้ว แต่ก็ยังไม่เห็นเฟื่องสักทีจึงเอ่ยถามเพียรว่าอยู่ที่ไหนเพียรชี้ไปที่พันกับสิงห์ที่กำลังนั่งเครียดรอพระยาอารักษ์อยู่ห่างๆ ร่างไร้วิญญาณของเฟื่องด้วยความกลัว พระยาอารักษ์เห็นเฟื่องนอนอยู่ไกลๆก็รีบวิ่งเข้าไปหาทันที แต่พอเข้ามาในระยะใกล้พระยาอารักษ์ก็ต้องหยุดกึก เห็นสภาพเฟื่องตายอย่างน่าสยดสยอง พระยาอารักษ์พุ่งเข้าหาเฟื่องอย่างตกใจทันทีพระยาอารักษ์ตกใจกับสภาพที่เห็น เมื่อได้สติจึงหันขวับไปหาพัน “ทำไมแม่เฟื่องมันเป็นอย่างนี้พ่อพัน”พันตอบ “กระผมก็ไม่รู้ขอรับคุณอา ตอนที่มาพบ แม่เฟื่องก็เป็นอย่างนี้แล้ว”พระยาอารักษ์หันไปมองเฟื่องอีกครั้ง ทั้งรักทั้งแค้น น้ำตาปริ่ม แต่ไม่ไหลออกมา แล้วกวาดตามองหาชุน “แล้วศพไอ้ลูกจีนสถุลนั่นเล่า มันอยู่ที่ไหน”“กระผมหาจนทั่วแต่ไม่เห็นขอรับ พบแต่แม่เฟื่องเพียงคนเดียวขอรับ”พระยาอารักษ์ร้องตะโกนคำราม “ไอ้ลูกจีนมึงอยู่ที่ไหน พวกเอ็งออกค้นหาศพไอ้ลูกจีนนั่นให้เจอ แล้วเอามันมาให้ข้า”บ่าวไพร่รับคำสั่งแล้วออกไป พระยาอารักษ์
มองเฟื่องอย่างเสียใจปนสะอิดสะเอียดกับสภาพศพเฟื่องที่เรือนเฟื่อง
ดูนางมารย้อนหลัง (ตอนที่10) วันที่ 8 กรกฎาคม 2556
ความคิดเห็น
เพื่อนๆที่ดูไม่ได้แนะนำให้ลองใช้โปรแกรม Chrome ในการดูนะครับ